Leksykon budżetowy

A B C D E F G H I J K L M N O P R S Ś T U W Z 
Hasła na literę: W
Wspólna polityka rolna (WPR)
Kategoria: Budżet środków europejskich i rozliczenia z UE
Procedura budżetowa

Gdzie szukać w budżecie?

  • Załącznik nr 3 – dochody budżetu środków europejskich,
  • Załącznik nr 4 – wydatki budżetu środków europejskich,
  • Załącznik nr 15 – planowane dochody i wydatki budżetu środków europejskich oraz budżetu państwa,
  • Załącznik 16 – wykaz programów wraz z limitami wydatków i zobowiązań w kolejnych latach realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich, tabela 2. Limity kwot wydatków w ramach wspólnej polityki rolnej,
  • Załącznik nr 18 – prefinansowanie zadań przewidzianych do finansowania ze środków pochodzących z budżetu unii europejskiej,
Uzasadnienie:
  • Rozdział IV Dochody budżetu państwa – Środki z Unii Europejskiej i innych źródeł niepodlegające zwrotowi,
  • Rozdział V Wydatki budżetu państwa – Wydatki na realizację projektów z udziałem środków Unii Europejskiej,
  • Rozdział IX Rozliczenia z Unią Europejską,
  • Rozdział X Budżet środków europejskich,
Planowanie w układzie zadaniowym:
Funkcja 21. Polityka rolna i rybacka.
Dane liczbowe
Dane liczbowe


Definicja formalnoprawna:
Podstawę prawną wspólnej polityki rolnej stanowi Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. (por. art. 38–44 TFUE).
Unia określa i realizuje wspólną politykę rolną i rybołówstwa. Celami wspólnej polityki rolnej są:
  • zwiększenie wydajności rolnictwa przez wspieranie postępu technicznego, racjonalny rozwój produkcji rolnej, jak również optymalne wykorzystanie czynników produkcji, zwłaszcza siły roboczej,
  • zapewnienie w ten sposób odpowiedniego poziomu życia ludności wiejskiej, zwłaszcza przez podniesienie indywidualnego dochodu osób pracujących w rolnictwie,
  • stabilizacja rynków,
  • zagwarantowanie bezpieczeństwa dostaw,
  • zapewnienie rozsądnych cen w dostawach dla konsumentów.
Przy ustalaniu wspólnej polityki rolnej i specjalnych środków służących jej realizacji uwzględnia się szczególny charakter gospodarki rolnej, wynikający ze struktury społecznej rolnictwa oraz z różnic strukturalnych i przyrodniczych między poszczególnymi regionami rolniczymi, jak również potrzebę stopniowego wprowadzania odpowiednich środków dostosowawczych oraz fakt, że w Państwach Członkowskich rolnictwo jest sektorem ściśle powiązanym z całą gospodarką.
Do osiągnięcia celów wspólnej polityki rolnej ustanawia się wspólną organizację rynków rolnych. Zależnie od produktów, organizacja ta przybiera jedną z następujących form:
  • wspólne reguły konkurencji,
  • obowiązkowa koordynacja różnych krajowych organizacji rynkowych,
  • europejska organizacja rynkowa.
Wspólna organizacja, może obejmować wszelkie środki konieczne do osiągnięcia celów WPR, a zwłaszcza regulację cen, subwencje służące produkcji i wprowadzaniu do obrotu różnych produktów, systemy magazynowania i przewozu oraz wspólne mechanizmy stabilizacji przywozu i wywozu. Przy czym wspólna polityka cenowa powinna opierać się na wspólnych kryteriach i jednolitych metodach kalkulacji. Wspólna organizacja ogranicza się do osiągania wyznaczonych celów i wyklucza wszelką dyskryminację między producentami lub konsumentami wewnątrz Unii. Aby umożliwić wspólnej organizacji osiąganie jej celów, może być stworzony jeden lub kilka funduszy orientacji i gwarancji rolnej.
Do umożliwienia osiągnięcia celów określonych w ramach wspólnej polityki rolnej mogą być przewidziane środki polegające na:
  • skutecznej koordynacji wysiłków podejmowanych w dziedzinach kształcenia zawodowego, badań naukowych i upowszechniania wiedzy rolniczej, co może obejmować wspólne finansowanie projektów lub instytucji,
  • wspólnym działaniu na rzecz zwiększania poziomu konsumpcji niektórych produktów.
Rada, na wniosek Komisji, może zezwolić na przyznanie pomocy:
  • na ochronę gospodarstw znajdujących się w niekorzystnym położeniu ze względu na warunki strukturalne lub przyrodnicze,
  • w ramach programów rozwoju gospodarczego.
Źródło:
Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE C 202 z 7.6.2016, s. 47).
Komentarz:
W 1958 r. na mocy traktatu rzymskiego ustanowiono wspólny rynek. Wówczas rolnictwo państw założycielskich znajdowało się pod silnym wpływem interwencjonizmu państwowego. W celu włączenia produkcji rolnej do swobodnego przepływu towarów, przy jednoczesnym utrzymaniu interwencjonizmu publicznego w sektorze rolnym, konieczna była likwidacja krajowych mechanizmów interwencji niezgodnych z zasadą swobodnego przepływu i przeniesienie jej na szczebel wspólnotowy, co stało się podstawową przyczyną ustanowienia WPR. Podstawy wspólnej polityki rolnej nie zmieniły się od czasu podpisania traktatu rzymskiego, z wyjątkiem zasad dotyczących procesu decyzyjnego. Na mocy Traktatu z Lizbony procedura konsultacji zastąpiona została procedurą współdecyzji, która stała się dla wspólnej polityki rolnej „zwykłą procedurą ustawodawczą” (zob. Nota tematyczna 3.2.1.).
Wspólna polityka rolna została ustanowiona w styczniu 1962 r. i opierała się wówczas na Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej. W 1964 r. fundusz ten podzielono na dwie sekcje: Sekcję Gwarancji oraz Sekcję Orientacji, funkcjonujące według odmiennych zasad. Sekcja Gwarancji, na którą przeznaczono zdecydowanie najwięcej środków, służyła finansowaniu wydatków na realizację polityki rynkowej i cenowej – finansując w całości środki interwencji na rynkach. Natomiast Sekcja Orientacji służyła do finansowania działań z zakresu polityki strukturalnej oraz rozwoju obszarów wiejskich – na zasadzie współfinansowania. Następnie 1 stycznia 2007 r. EFOGR zastąpiono Europejskim Funduszem Rolniczym Gwarancji i Europejskim Funduszem Rolnym na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.
Unia Europejska zobowiązuje państwa członkowskie do określania wspólnej polityki rolnej na podstawie jednakowych standardów, gdyż stanowi ona obszar działalności w pełni zintegrowany na poziomie UE. Unijne ramy prawne zastępują znaczną część ustawodawstwa krajowego. Podstawę prawną wspólnej polityki rolnej stanowi TFUE, w którym Unia określiła zarówno cele gospodarcze (por. art. 39 ust. 1 lit. a), c) i d) TFUE), jak i społeczne (por. art. 39 ust. 1 lit. b) i e) TFUE), mające chronić interesy producentów i konsumentów. Poza celami szczególnymi WPR, wiele postanowień traktatu przewiduje dodatkowe cele WPR mające zastosowanie do wszystkich dziedzin polityki i do wszystkich działań Unii. W tym m. in.:
  • wspieranie wysokiego poziomu zatrudnienia (por. art. 9 TFUE),
  • ochrona środowiska w celu wspierania zrównoważonego rozwoju (por. art. 11 TFUE),
  • ochrona konsumentów (por. art. 12 TFUE),
  • wymagania w zakresie dobrostanu zwierząt (por. art. 13 TFUE),
  • ochrona zdrowia publicznego (por. art. 168 ust. 1 TFUE),
  • spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna (por. art. 174–178 TFUE).
Ponadto w kontekście otwarcia i globalizacji rynków określone zostały zasady wspólnej polityki handlowej mającej zastosowanie do handlu produktami rolnymi (por. art. 207 TFUE). Natomiast do reguł polityki konkurencji stosuje się odstępstwo w dziedzinie produkcji i handlu produktami rolnymi, wynikające ze strukturalnej specyfiki działalności podstawowej (por. art. 42 TFUE).
Z myślą o umocnieniu przyszłej roli europejskiego rolnictwa na przestrzeni lat modyfikowano WPR, dostosowując ją do zmieniających się warunków gospodarczych i potrzeb obywateli. WPR na lata 2023–2027 weszła w życie 1 stycznia 2023 r. Wsparcie dla rolników i zainteresowanych podmiotów z obszarów wiejskich w 27 państwach UE opiera się na ramach prawnych WPR na lata 2023–2027 oraz na rozwiązaniach szczegółowo opisanych w planach strategicznych WPR zatwierdzonych przez Komisję. Nowa WPR uregulowana jest w trzech rozporządzeniach:
  1. Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2115 z dnia 2 grudnia 2021 r. ustanawiającym przepisy dotyczące wsparcia planów strategicznych sporządzanych przez państwa członkowskie w ramach wspólnej polityki rolnej (planów strategicznych WPR) i finansowanych z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) i z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz uchylające rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 i (UE) nr 1307/2013 (Dz. Urz. UE L 435 z 6.12.2021, s. 1) – dotyczącym planu strategicznego,
  2. Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2116 z dnia 2 grudnia 2021 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 (Dz. Urz. UE L 435 z 6.12.2021, s. 187) – zawierającym regulacje horyzontalne,
  3. Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2117 z dnia 2 grudnia 2021 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych, (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych, (UE) nr 251/2014 w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych aromatyzowanych produktów sektora wina i (UE) nr 228/2013 ustanawiające szczególne środki w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych w Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 435 z 6.12.2021, s. 262) – w sprawie wspólnej organizacji rynku.
W związku z potrzebą transpozycji niektórych jednostek redakcyjnych powyższych aktów prawnych Unii Europejskiej do polskiego systemu prawa, w krajowym prawodawstwie aktami prawnymi dotyczącymi realizacji WPR są:
  1. Ustawa z dnia 8 lutego 2023 r. o Planie Strategicznym dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2023–2027 (Dz. U. poz. 412 ze zm.),
  2. Ustawa z dnia 26 stycznia 2023 r. o finansowaniu wspólnej polityki rolnej na lata 2023–2027 (Dz. U. poz. 332 ze zm.).
Polityka rolna Unii Europejskiej jest wspólną polityką o strategicznym znaczeniu. Zreformowana i zmodernizowana WPR na lata 2023–2027 ma wspierać w pełni zintegrowany jednolity rynek produktów rolnych w UE oraz zapewniać dostęp do bezpiecznej, wysokiej jakości, przystępnej cenowo, bogatej w składniki odżywcze i zróżnicowanej żywności. Jednocześnie wymóg działań związanych ze środowiskiem i klimatem uzyskał priorytetowy charakter, w związku z tym WPR ma wspierać transformację sektora w kierunku w pełni zrównoważonego modelu funkcjonowania oraz promować rozwój dynamicznych obszarów wiejskich, zgodnie z ambicjami Europejskiego Zielonego Ładu (zob. COM(2019) 640 final), powiązanymi z nim strategiami różnorodności biologicznej (zob. COM(2020) 380 final) i „od pola do stołu” (zob. COM(2020) 381 final). Specjalne fundusze rolne uzupełnione zostały o dodatkowe działania finansowane ze środków na badania z programu „Horyzont Europa” na wsparcie badań naukowych i innowacji w sektorze spożywczym, rolnictwie, dziedzinie rozwoju obszarów wiejskich i biogospodarce.
WPR na lata 2023–2027 nadal opierać się będzie na dwóch filarach, tj. na EFRG – zapewniającym rolnikom płatności bezpośrednie i wsparcie związane z rynkiem oraz EFRROW – wspierającym zmiany strukturalne na obszarach wiejskich. Jednakże, zgodnie z nowym modelem realizacji, działania podejmowane w ramach obu filarów zostaną w dużej mierze skonsolidowane w oparciu o nowe cele określone na szczeblu UE. Ten nowy model realizacji stanowi odejście od polityki opartej na zgodności z przepisami na rzecz polityki zorientowanej na wyniki i oferuje większą elastyczność w dokonywaniu wyborów w zakresie wdrażania na szczeblu krajowym.

Źródło:
  1. François Nègre, Wspólna polityka rolna (WPR) a traktat. Nota tematyczna 3.2.1. Parlament Europejski 4/2023, https://www.europarl.europa.eu/factsheets/pl/sheet/103/wspolna-polityka-rolna-wpr-a-traktat, dostęp 15.09.2023.
  2. Dane ze strony internetowej Komisji Europejskiej (Agriculture and rural development – Common agricultural policy): https://agriculture.ec.europa.eu/common-agricultural-policy_pl, dostęp 15.09.2023.
  3. Dane ze strony Parlamentu Europejskiego (Noty tematyczne o Unii Europejskiej): https://www.europarl.europa.eu/factsheets/pl/section/196/wspolna-polityka-rolna-wpr-, dostęp 15.09.2023.
  4. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Europejski Zielony Ład (COM(2019) 640 final).
  5. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Unijna strategia na rzecz bioróżnorodności 2030. Przywracanie przyrody do naszego życia (COM(2020) 380 final).
  6. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Strategia „od pola do stołu” na rzecz sprawiedliwego, zdrowego i przyjaznego dla środowiska systemu żywnościowego (COM(2020) 381 final).
  7. Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds. Badań Naukowych i Innowacji, Horyzont Europa, budżet : Horyzont Europa – najambitniejszy unijny program w zakresie badań naukowych i innowacji w historii, Urząd Publikacji, 2021, https://data.europa.eu/doi/10.2777/202859.
Autor (Autorzy): Dorota Stankiewicz, Olga Olkowska