Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej - z upoważnienia ministra -

na zapytanie nr 3557

w sprawie oznakowania miejsc przeznaczonych dla taxi

   Szanowna Pani Marszałek! W związku z zapytaniem pana posła Krzysztofa Tchórzewskiego otrzymanym przy piśmie, nr SPS-024-3557/13, z dnia 5 marca 2013 r., dotyczącym oznakowania miejsc przeznaczonych na postój taksówek, poniżej przedstawiam następujące informacje.

   Na wstępie odnosząc się do kwestii podnoszonej w zapytaniu pana posła Krzysztofa Tchórzewskiego, uprzejmie wskazuję, iż znaczenie i zakres obowiązywania znaków drogowych, a także warunki umieszczania ich na drodze regulują następujące akty prawne:

   3/4 ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.),

   3/4 rozporządzenie ministrów infrastruktury oraz spraw wewnętrznych i administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz. U. Nr 170, poz. 1393, z późn. zm.),

   3/4 rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach (Dz. U. z 2003 r. Nr 220, poz. 2181, z późn. zm.).

   Znaki drogowe są elementem organizacji ruchu i powinny być zawarte w projekcie organizacji ruchu. Projekt organizacji ruchu zatwierdza na podstawie przepisów § 6 ust. 1 rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia 23 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem (Dz. U. Nr 177, poz. 1729) organ zarządzający ruchem, właściwy dla danej drogi.

   Organy te określa art. 10 przywołanej wyżej ustawy Prawo o ruchu drogowym, zgodnie z którym:

   3/4 generalny dyrektor dróg krajowych i autostrad (GDDKiA) zarządza ruchem na drogach krajowych,

   3/4 marszałek województwa zarządza ruchem na drogach wojewódzkich,

   3/4 starosta zarządza ruchem na drogach powiatowych i gminnych.

   Kompetencje wymienionych organów (GDDKiA, marszałka województwa oraz starosty) nie obejmują zarządzania ruchem na drogach publicznych położonych w miastach na prawach powiatu.

   Natomiast organem zarządzającym ruchem na drogach publicznych położonych w miastach na prawach powiatu, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, na podstawie przywołanych wyżej przepisów jest prezydent miasta.

   Zarządzanie ruchem na drogach wewnętrznych, w tym w strefie ruchu i strefie zamieszkania, należy do podmiotu zarządzającego tymi drogami.

   Wskazać należy również, że na podstawie przepisów § 3 ust. 2 pkt 1 wymienionego wyżej rozporządzenia z dnia 23 września 2003 r. ocena organizacji ruchu w zakresie zgodności z obowiązującymi przepisami należy do organu sprawującego nadzór nad zarządzaniem ruchem.

   W myśl przepisów art. 10 przywoływanej ustawy Prawo o ruchu drogowym wojewoda sprawuje nadzór nad zarządzaniem ruchem na drogach:

   3/4 wojewódzkich,

   3/4 powiatowych,

   3/4 gminnych,

   3/4 drogach publicznych położonych w miastach na prawach powiatu i w mieście stołecznym Warszawie,

   3/4 wewnętrznych położonych w strefach ruchu lub strefach zamieszkania.

   Odnosząc się do pytań postawionych w zapytaniu pana posła Krzysztofa Tchórzewskiego, pragnę podkreślić, iż zgodnie z przepisami § 53 wskazanego wyżej rozporządzenia z dnia 31 lipca 2002 r. znak D-19 ˝postój taksówek˝ oznacza miejsce przeznaczone na postój taksówek, a znak D-20 ˝koniec postoju taksówek˝ oznacza miejsce, w którym kończy się postój taksówek.

   Zasady oznakowania miejsca przeznaczonego na postój taksówek określa pkt 5.2.19. oraz pkt 5.2.20. załącznika nr 1 do rozporządzenia z dnia 3 lipca 2003 r. Przepisy te stanowią, iż znak D-19 stosuje się w celu oznaczenia początku odcinka jezdni przeznaczonego tylko dla postoju taksówek. Znak ten powinien być wykonany jako dwustronny i umieszczony przy krawężniku obok miejsca, na które podjeżdża pierwsza z oczekujących taksówek.

   Postoje taksówek osobowych zaleca się ustalać w rejonach:

   3/4 dworców,

   3/4 domów towarowych,

   3/4 hoteli,

   3/4 restauracji,

   3/4 obiektów kulturalno-rozrywkowych.

   Jeżeli to możliwe, postoje te należy wyznaczać na ulicach lokalnych, a na ulicach układu podstawowego w zatokach, tak aby utrudnienia w ruchu innych pojazdów były jak najmniejsze.

   Długość odcinka przeznaczonego do postoju taksówek powinna wynikać z obserwacji i zapotrzebowania na taksówki w danym rejonie, ale nie powinna być mniejsza od 15 m (trzy taksówki) i większa niż 50 m (dziesięć taksówek). Większa liczba taksówek może oczekiwać na wyznaczonych placach poza jezdniami.

   Jeżeli długość odcinka przeznaczonego do postoju nie została określona znakiem D-20, to oznacza to, iż postój taksówek może odbywać się w odległości do 20 m od znaku D-19.

   Właściwe oznakowanie odcinka jezdni przeznaczonego na postój taksówek zgodne z wyżej wymienionymi przepisami rozporządzenia z dnia 3 lipca 2003 r. w pierwszej kolejności informuje kierującego pojazdem, poruszającego się jezdnią, na której wyznaczono postój taksówek, o końcu postoju taksówek, a następnie znakiem D-19 wskazuje miejsce, na które podjeżdża pierwsza z oczekujących taksówek. Dlatego też postój pojazdów innych niż taksówki może odbywać się poza odcinkiem przeznaczonym na postój taksówek (oznaczonym znakami D-19 i D-20), a więc przed znakiem D-20 i dalej za znakiem D-19, o ile w tych miejscach nie występuje zakaz postoju.

   Wobec powyższego uprzejmie wskazuję, iż decyzję o sposobie umieszczenia w organizacji ruchu znaków drogowych D-19 i D-20 - w ramach przywołanych wyżej zasad oznaczania miejsc przeznaczonych na postój taksówek - podejmuje właściwy organ zarządzający ruchem na drogach.

   Z poważaniem

   Sekretarz stanu

   Tadeusz Jarmuziewicz

   Warszawa, dnia 26 marca 2013 r.