Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej - z upoważnienia ministra -

na interpelację nr 18835

w sprawie ograniczeń egzekucji komorniczych z wynagrodzeń z tytułu umowy zlecenia

   Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację pana posła Sławomira Kowalskiego, przekazaną przy piśmie z dnia 10 czerwca 2013 r., znak: SPS-023-18835/13, dotyczącą egzekucji ze świadczeń przysługujących bezrobotnemu za wykonywanie prac społecznie użytecznych, wyjaśniam uprzejmie, co następuje.

   W opinii Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej brak jest podstaw do przyjęcia wyłączenia świadczeń przysługujących bezrobotnemu spod egzekucji sądowej.

   Uprzejmie informuję, iż zgodnie z treścią art. 73a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674) na wniosek gminy starosta może skierować bezrobotnego bez prawa do zasiłku korzystającego ze świadczeń z pomocy społecznej do wykonywania prac społecznie użytecznych na terenie gminy, w której bezrobotny zamieszkuje lub przebywa, w wymiarze do 10 godzin w tygodniu. Do wykonywania prac społecznie użytecznych mogą być kierowane również osoby uczestniczące w kontrakcie socjalnym, indywidualnym programie usamodzielniania, lokalnym programie pomocy społecznej lub indywidualnym programie zatrudnienia socjalnego, jeżeli podjęły uczestnictwo w tych formach w wyniku skierowania powiatowego urzędu pracy na podstawie art. 50 ust. 2.

   Wykonywanie prac społecznie użytecznych odbywa się na podstawie porozumienia zawartego między starostą a gminą, na rzecz której prace społecznie użyteczne będą wykonywane. Bezrobotnemu nieposiadającemu prawa do zasiłku przysługuje świadczenie w wysokości nie niższej niż 6 zł za każdą godzinę wykonywania prac społecznie użytecznych. Świadczenie podlega waloryzacji na zasadach określonych w art. 72 ust. 6.

   Podkreślenia wymaga, że przepisy ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nie przewidują zwolnienia wypłacanego świadczenia spod egzekucji sądowej czy też spod egzekucji administracyjnej. Również przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296), zwanej dalej Kodeksem postępowania cywilnego, nie zawierają regulacji wskazującej, iż owe świadczenie nie podlega egzekucji.

   Pragnę wskazać, iż zgodnie z treścią art. 831 i 833 Kodeksu postępowania cywilnego zwolnione spod egzekucji są świadczenia wskazane w tych przepisach. W świetle art. 833 ww. ustawy wynagrodzenie ze stosunku pracy podlega egzekucji w zakresie określonym w przepisach Kodeksu pracy. Przepis ten stosuje się odpowiednio do zasiłków dla bezrobotnych, dodatków aktywizacyjnych, stypendiów oraz dodatków szkoleniowych, wypłacanych na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Wypada nadmienić, iż przepisy wyłączające możliwość prowadzenia egzekucji z określonych świadczeń dłużnika są przepisami wyjątkowymi, a zatem nie podlegają wykładni rozszerzającej.

   Pragnę wskazać, iż w resorcie nie są obecnie prowadzone prace dotyczące zmiany powyższych przepisów, jednakże zostanie rozważona konieczność oraz zasadność ich zmian.

   Biorąc pod uwagę powyższe, wyrażam przekonanie, że przedstawione informacje i wyjaśnienia zostaną uznane przez pana posła za satysfakcjonujące i wyczerpujące.

   Łączę wyrazy szacunku

   Sekretarz stanu

   Jacek Męcina

   Warszawa, dnia 11 lipca 2013 r.